نقش مداخله پشگیری به روش خانواده-محور بر بهبود روابط والد-فرزندی، انگیزهی پیشرفت تحصیلی و هوش هیجانی دانش آموزان مقطع اول متوسطه |
کد مقاله : 1009-NCEA2-FULL |
نویسندگان |
فروغ ماهیگیر * استادیار گروه علوم تربیتی. دانشگاه فرهنگیان ایران |
چکیده مقاله |
این پژوهش به منظور بررسی نقش مداخله پشگیری به روش خانواده-محور بر بهبود روابط والد-فرزندی، انگیزهی پیشرفت تحصیلی و هوش هیجانی دانش آموزان مقطع اول متوسطه شهر اهواز انجام گرفت. طرح پژوهش حاضر، نیمهآزمایشی با گروه کنترل و به روش تحلیل کواریانس چندمتغیره بود. جامعهی پژوهش حاضر شامل کلیهی دانش آموزان مقطع اول متوسطه شهر اهواز بود که با روش نمونهگیری هدفمند، 30 دانشآموز انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه مساوی درمان یا کنترل تخصیص یافتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس رفتار متعارض، آزمون انگیزهی پیشرفت هرمنز و مقیاس هوش هیجانی ونگ-لاو هستند. برای گروه آزمایش، 11 جلسهی 50 دقیقهای هفتگی برنامهی مداخلهی پیشگیری خانواده-محور مبتنی بر دلبستگی اجرا شد ولی گروه کنترل هیچ گونه مداخلهای دریافت نکرد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روشهای آمار استنباطی تحلیل کواریانس چندمتغیری (MANCOVA) و تک متغیری (ANCOVA) استفاده شد. تحلیلهای آماری با استفاده از نرمافزار آماری 25-SPSS انجام شد. نتایج MANCOVA و ANCOVA نشان داد که مداخلهی به کار رفته باعث کاهش میزان تعارض والد-فرزندی و افزایش انگیزهی پیشرفت تحصیلی و هوش هیجانی دانش-آموزان دچار CD میشود. به طور کلی، میتوان گفت که مداخلهی پشگیری خانواده-محور مبتنی بر دلبستگی برای کمک به دانشآموزان دچار CD، اثربخش است و توصیه میشود. |
کلیدواژه ها |
روش پشگیری خانواده-محور ، روابط والد-فرزندی ، انگیزهی پیشرفت تحصیلی، عملکرد هیجانی |
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |