اثربخشی روش آموزش مهارت روش تابآوری بر کاهش فرسودگی شغلی، کارکنان دانشگاه فرهنگیان خوزستان |
کد مقاله : 1215-NCEA2-FULL |
نویسندگان |
مسعود صالحی شبلیزی *1، الهام کیانیان2 1عضو هیئت علمی 2کارشناسی ارشد |
چکیده مقاله |
فرسودگی شغلی، از عواملی است که منجر به بروز مشکل در سازمانها میشود. یکی از عوامل مهمی که در کاهش فرسودگی شغلی، موردتوجه محققان قرار گرفته است، مهارت تابآوری است. هدف از این پژوهش، اثربخشی روش آموزش روش تابآوری بر روی فرسودگی شغلی، کارکنان دانشگاه فرهنگیان خوزستان بوده. طرح پژوهشی این تحقیق، آزمایشی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون بوده است. جامعهی آماری در این پژوهش، شامل همهی کارکنان دانشگاه فرهنگیان خوزستان (246 نفر شامل: 44 نفر رسمی، 53 نفر قراردادی، مامورین اداری 46 نفر و نیروهای شرکتی 103 نفر) بودند. روش نمونهگیری برای تعیین نمونه، روش تصادفی خوشهای (به دلیل پراکندگی مراکز تابعه و جلوگیری از انتشار اطلاعات آموزشی) بود. نمونهی پژوهشی شامل 45 نفر از کارکنان که در بین دو گروه (گروه آزمایشی و گروه گواه) بهصورت تصادفی قرار گرفتند. گروه آزمایشی دوم، تحت 10 جلسه آموزش مؤلفههای تابآوری بر اساس مدل شوان کر (1991) قرار گرفتند و گروه گواه، آموزشی دریافت نکردند. تجزیهوتحلیل دادهها از طریق تحلیل کوواریانس انجام گردید. نتایج نشان داد که آموزش مهارت تابآوری، باعث کاهش فرسودگی شغلی (نمره کلی و سه خرده مقیاس) کارکنان، نسبت به گروه گواه شده است، پیشنهاد محقق بر آموزش مهارت های تاب آوری و مهارت شوخ طبعی به کارکنان دانشگاه ها و ادارات آموزش و پرورش به عنوان یک دوره ضمن خدمت می باشد. |
کلیدواژه ها |
تابآوری، فرسودگی شغلی، دانشگاه فرهنگیان |
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |